Novi kadar Dimitrije Vojnov napisao je tekst za sajt Before|After na temu uključivanja porno zvezda u svet mejnstrim filma. U jednom delu teksta bavi se i iskustvima jugoslovenske kinematografije na tom polju.
Ministar kulture i informisanja Ivan Tasovac napadnut je pre nekoliko sedmica bez mnogo dvoumljenja zbog činjenice da je film u kome glavnu ulogu igra porno zvezda Stoya izabaran na Konkursu za sufinansiranje dugometražnih filmova. Odsustvo bilo kakve zadrške u ovom napadu proističe iz pretpostavke da je Stoyin status kao porno zvezde neumitno vezan za nešto što ni na koji način ne može imati veze sa kinematografijom i pre se može tumačiti kao još jedna od formi tržišta seksa.
Ruku na srce, i sama Stoya u pojedinim izjavama poredi svoj rad sa onim seksualnih radnica, dakle poistovećivanje pornografije sa tržištem seksa, pa samim tim i odmak od kinematografije i bilo kakve forme kulture, nije svojstven samo našim medijima.
Međutim, ono što je sporno u ovom napadu nije zanemarivanje višeznačnosti pornografskog miljea, i raznih mogućnosti za njegovu interpretaciju već esencijalistički odnos prema Stoyi kao ženi koja valjda zbog svog staža u tom svetu, pa makar to bilo isključivo tržište seksa, nema pravo da se izrazi u formi koju srpsko Ministarstvo kulture prepoznaje kao umetnost.
Erotika je pak posebna priča, vrlo značajnu karijeru u našoj kinematografiji i saradnju sa nekim od najznačajnijih reditelja kao što su Živko Nikolić i Žika Mitrović ostvario je francuski glumac Alain Noury koji je pre dolaska u Jugoslaviju imao kakvu-takvu karijeru u raznim žanrovima ali upadljivo začinjenu erotskim filmovima kao što je klasik Justa Jaeckina (reditelja “Emmanuelle”) “Histoire d’O” ili “Pourvu qu’on ait l’ivresse” Rinalda Bassija, dela sugestivnih naslova kao što je “Sex-Power” sa Jane Birkin itd.
Naravno, erotika i pornografija nisu isto, ali u vreme kada je Noury radio u Jugoslaviji, u literaturi tadašnjih sociologa kulture poput Milana Rankovića čije je knjiga “Seksualnost na filmu i pornografija” prava parodija nauke, praktično da jesu. Ako tome dodamo da je Noury vodio otvoreni život homoseksualca što je u SFRJ bilo kriminalizovano ali se on na to nije obazirao, onda je današnje skandalizovanje Stoyom svojevrsni kulturalni korak unazad.
Čak ni ljudi poput Rankovića u ono vreme nisu zahtevali da se filmovi poput “Lepote poroka” ili “Iskušavanja đavola” ne podrže zbog Nouryjevog angažmana a on je na kraju igrao i u partizanskoj epopeji “Vrhovi zelengore” i u najgledanijoj seriji “Bolji život”, bez ikakvih većih smetnji.
Neki od eksplicitnijih seks simbola sa bioskopskih ekrana imali su simpatije i u drugim postjugoslovenskim kinematografijama, recimo Sylvia Kristel, Emmanuelle lično je svoju poslednju filmsku ulogu odigrala u filmu “Dva sunčana dana” Ognjena Sviličića.
Ako po strani ostavimo skandale sa “procurelim” seks-snimcima kakve su kod nas imale Severina (glumica u nekoliko regionalnih filmova) ili Suzana Mančić (inače glumila u seriji “Selo gori a baba se češlja” Radoša Bajića koji je našao za shodno da napadne Tasovca zbog Stoye u Blicu) ili u Holivudu recimo Colin Farrell, kinematografija je odavno u svoje redove prihvatila glumce iz sveta pornografije.
Ostatak teksta možete proćitati OVDE.
Ministar kulture i informisanja Ivan Tasovac napadnut je pre nekoliko sedmica bez mnogo dvoumljenja zbog činjenice da je film u kome glavnu ulogu igra porno zvezda Stoya izabaran na Konkursu za sufinansiranje dugometražnih filmova. Odsustvo bilo kakve zadrške u ovom napadu proističe iz pretpostavke da je Stoyin status kao porno zvezde neumitno vezan za nešto što ni na koji način ne može imati veze sa kinematografijom i pre se može tumačiti kao još jedna od formi tržišta seksa.
Ruku na srce, i sama Stoya u pojedinim izjavama poredi svoj rad sa onim seksualnih radnica, dakle poistovećivanje pornografije sa tržištem seksa, pa samim tim i odmak od kinematografije i bilo kakve forme kulture, nije svojstven samo našim medijima.
Međutim, ono što je sporno u ovom napadu nije zanemarivanje višeznačnosti pornografskog miljea, i raznih mogućnosti za njegovu interpretaciju već esencijalistički odnos prema Stoyi kao ženi koja valjda zbog svog staža u tom svetu, pa makar to bilo isključivo tržište seksa, nema pravo da se izrazi u formi koju srpsko Ministarstvo kulture prepoznaje kao umetnost.
Uostalom ako govorimo o seksualnim radnicama u istoriji naše kinematografije, ko može obrisati ogroman doprinos filma “Marble Ass” Želimira Žilnik u kome je transvestiti Vjeran Miladinović ostvario toliko značajnu ulogu da se beogradski queer festival po njemu zove Merlinka.
Erotika je pak posebna priča, vrlo značajnu karijeru u našoj kinematografiji i saradnju sa nekim od najznačajnijih reditelja kao što su Živko Nikolić i Žika Mitrović ostvario je francuski glumac Alain Noury koji je pre dolaska u Jugoslaviju imao kakvu-takvu karijeru u raznim žanrovima ali upadljivo začinjenu erotskim filmovima kao što je klasik Justa Jaeckina (reditelja “Emmanuelle”) “Histoire d’O” ili “Pourvu qu’on ait l’ivresse” Rinalda Bassija, dela sugestivnih naslova kao što je “Sex-Power” sa Jane Birkin itd.
Naravno, erotika i pornografija nisu isto, ali u vreme kada je Noury radio u Jugoslaviji, u literaturi tadašnjih sociologa kulture poput Milana Rankovića čije je knjiga “Seksualnost na filmu i pornografija” prava parodija nauke, praktično da jesu. Ako tome dodamo da je Noury vodio otvoreni život homoseksualca što je u SFRJ bilo kriminalizovano ali se on na to nije obazirao, onda je današnje skandalizovanje Stoyom svojevrsni kulturalni korak unazad.
Čak ni ljudi poput Rankovića u ono vreme nisu zahtevali da se filmovi poput “Lepote poroka” ili “Iskušavanja đavola” ne podrže zbog Nouryjevog angažmana a on je na kraju igrao i u partizanskoj epopeji “Vrhovi zelengore” i u najgledanijoj seriji “Bolji život”, bez ikakvih većih smetnji.
Neki od eksplicitnijih seks simbola sa bioskopskih ekrana imali su simpatije i u drugim postjugoslovenskim kinematografijama, recimo Sylvia Kristel, Emmanuelle lično je svoju poslednju filmsku ulogu odigrala u filmu “Dva sunčana dana” Ognjena Sviličića.
Ako po strani ostavimo skandale sa “procurelim” seks-snimcima kakve su kod nas imale Severina (glumica u nekoliko regionalnih filmova) ili Suzana Mančić (inače glumila u seriji “Selo gori a baba se češlja” Radoša Bajića koji je našao za shodno da napadne Tasovca zbog Stoye u Blicu) ili u Holivudu recimo Colin Farrell, kinematografija je odavno u svoje redove prihvatila glumce iz sveta pornografije.
Ostatak teksta možete proćitati OVDE.
No comments:
Post a Comment